Cecilia kurrë nuk e kishte menduar se një ditë, ajo do të përfshihej ne nje aksident tragjik me makinë, por ja qe ndodhi dhe humbi këmbën e djathtë. Ndërsa rrinte e shtrire në shtratin e saj, shumë mendime i vinin në mendje dhe njëra prej tyre ishte se ajo nuk mund te ecte kurre si me pare. Lotet i binin rreke ne fytyren e saj.
Mjekët i thanë se kocka e këmbës së djathtë kishte fraktura të rënda dhe se ishte mirë ta priste atë. Duke dëgjuar një lajm të tillë, i dashuri i Cecilisë prej tre vitesh, Dan, e atë të shkatërruar.
Pas ndarjes, Cecilia qante vetëm në shtratin e saj. Ajo kishte humbur këmbën dhe të dashurin e saj brenda një dite.
Në atë kohë, ajo humbi vullnetin e saj për të mbijetuar derisa një ditë, një burre erdhi për ta takuar atë.
Burri solli një tufë lulesh me ngjyra te ndezura dhe të ndritshme, dhe i vuri në tavolinën e saj.Cecilias iu desh një moment për ta njohur kete njeri dhe mbeti e habitur kur e kuptoi se kush ishte.
“Warren, çte solli këtu? Si e dije se isha në spital? “Ishte hera e parë që Cecilia filloi të fliste pas operacionit të saj të këmbës dhe ndarjes së saj.
“Unë … .Doja të kujdesesha për ty”, i tha Warren Cecilias. Zemra e tij u thye në sy të saj. Cecilia dukej tmerrësisht e dobët dhe e zbehtë.
Warren e kishte njohur Cecilian që nga semestri i parë në kolegj. Ajo ishte dashuria e parë e tij, por mendimi se ai nuk vinte nga një familje e mirë si ajo, e ndaloi atë te rrefente ndjenjat e tij.
Për katër vjet, Warren i mbajti ndjenjat e tij perbrenda,pa i shprehur. Pasi të dy u diplomuan, Cecilia u zhvendos në qytet për të gjetur një punë, ndërsa Warren qëndroi në qytetin e vogël dhe gjeti punë. Që atëherë, ata humbën kontaktin me njëri-tjetrin.
Sidoqoftë, Warren kërkoi informacionin për të kontaktuar me Cecilias nga miqtë e saj. Herë pas here, ai arriti të mbante përditësime rreth jetës së Cecilias në qytet por kurrë nuk kishte guximin ta takonte derisa një nga miqtë e saj i tha atij se Cecilia ishte përfshirë në një aksident.
Zemra e tij u copëtua kur mesoi se Cecilia ishte ndare nga i dashuri i saj dhe se këmba e saj e djathta duhej të pritej. Warren nuk mendoi gjatë për ta lënë punën e tij. Ai donte të shkonte të shihte Cecilinë dhe te kujdesej për të.
Në spital, Cecilia u kujdes mirë nga Warren. Ai kaloi shumicën e ditëve të tij duke u kujdesur për të dhe duke e ushqyer atë.
Ngadalë, Cecilia filloi të binte në dashuri me të.
Por thellë në zemrën e saj, ajo ndjente se nuk e meritonte Warren. Ajo ishte thjesht një vajzë me aftësi të kufizuara. Cecilia kishte frikë se aftësia e kufizuar e saj vetëm do t’i jepte një barrë. Pra, një ditë Cecilia i tha Warrenit me një ton të ftohtë: “Warren, nuk më pëlqen simpatia jote dhe unë nuk dua që ti të kujdesësh më. Më ler vetëm. Nuk dua te shoh më. ”
Warren mbeti pa fjale kur dëgjoi ate tek fliste. Ai nuk e kuptoi ndryshimin e papritur të Cecilisë. “Cecilia, e di që nuk jam mjaft i mirë për ty, por nuk mund të të lë vetëm. Te lutem, më lejo të qëndroj me ty derisa të përmirësohesh. Kur të vijë dita, unë do të të lë vetëm, “i tha Warren Cecilias.Menjëherë pas kësaj, Cecilia u lejua të dilte nga spitali dhe vazhdoi t’i nënshtrohej terapisë në shtëpinë e saj. Edhe pse Cecilia ishte duke u shëruar mirë, Warren ishte ende duke u kujdesur për të. Për të qëndruar pranë saj, Warren kërkoi një punë të re në qytet.
Çdo ditë pas punës, Warren e çonte Cecilian në park dhe e shtynte me karrocën e saj.
Ndonjëherë, ai e dergonte Cecilian në supermarketin me te afërt për të blerë ushqime.
Duke parë përpjekjet e vazhdueshme të Warrenit, prindërit e Cecilias nuk shpresonin për asgjë tjeter, por që të dy të përfundonin te martuar me njëri-tjetrin.
Tre vjet më vonë, Cecilia me në fund arriti të ecë vete me ndihmën e një këmbe proteze. Ajo kishte instaluar këmbën protezë jo shumë kohë pasi doli nga spitali. Asaj ju desh kohë për tu përshtatur me këmbën e saj të re, por tani, ajo më në fund mund të ece vete.
Shërimi i saj gjithashtu ndihmoi që ajo të kthehej tek vetvetja, vajza e dikurshme e ndritshme dhe e gëzuar sic ishte para aksidentit. Te gjithe ishin te lumtur me përparimin e saj sidomos Warren i cili kishte qëndruar pranë saj gjatë gjithë kësaj kohe.
Ai e dinte se zemra e tij i përkiste vetëm asaj , Warren u gjunjëzua dhe i propozoi asaj. Megjithatë, Cecilia kishte frikë se ajo nuk mund të ishte mjaft e mirë për të. Ajo mendonte se ai meritonte dikë më te mirë se ajo.
“Warren,te falënderoj që qëndrove pranë meje për tre vitet e fundit, por unë nuk jam perfekte për ty. Nëse do të martohesha me ty, do të isha vetëm një barrë për ty dhe unë nuk dua që kjo të ndodhë me një njeri të mirë si ty. Gjej një vajzë tjetër sepse meriton dikë më te mirë “, tha Cecilia.
“Cecilia, pse nuk mund të shikosh sa i dashuruar jam me ty? Nëse e meta jote më shqetëson, unë nuk do të kisha qëndruar pranë teje gjatë gjithë kësaj kohe. Më lejo të qëndroj pranë dhe të kujdesem për ty përgjithmonë “, u përgjigj Warren.
Ai kishte pritur që nga kolegji për atë moment dhe tani, ai nuk do të lejonte qe dashuria e jetës së tij të largohej. Tani e vetmja gje qe e shqetesonte ishte pergjigja e Cecilias dhe shpresonte vetëm që ajo të thoshte po për propozimin e tij.
Duke dëgjuar se sa i sinqerte ishte Warren dhe se si ai qëndroi me të pavaresisht gjithçkaje që ajo kishte kaluar që nga aksidenti, Cecilia vendosi.
“Po”, iu përgjigj Cecilia Warrenit. Lotët e lumturisë rrokulliseshin ne faqet e saj.
Tani, më në fund e kishte takuar dashurinë e saj të vërtetë.